1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

605. DE INNERLIJKE ZIN.

Er wordt nu gehandeld over de vorming van de nieuwe Kerk, welke Noach wordt genoemd, en van wie de vorming wordt beschreven door de ark, waarin dieren van elk soort zijn opgenomen; maar eer deze nieuwe Kerk kon bestaan, moest de mens van de Kerk, zoals dat gewoonlijk geschiedt, noodwendig verscheidene verzoekingen doorstaan, welke beschreven worden door het oprijzen, het schommelen en het stilliggen van de ark op de wateren van de vloed; en tenslotte dat hij een waarlijk geestelijk mens is geworden, en bevrijd, door het ophouden van de wateren en vele andere dingen die volgen. Iemand, die alleen aan de letterlijke zin blijft hangen, kan dit niet zien, hier voornamelijk om deze reden, dat alles in een historisch verband is gebracht, en een voorstelling als van een historisch feit wekt; maar toentertijd bestond de schrijfwijze, welke hun het welgevalligst was, hierin, dat alles in vertegenwoordigende typen werd ingekleed en deze historisch samengevoegd werden, en hoe beter deze historische volgorde samenhingen, des te meer kwam het met hun aard overeen, want in die oude tijden legde men zich niet zo op de wetenschappen toe als men heden ten dage doet, maar men wijdde zich aan diepe gedachten, waaruit zulke voortbrengselen sproten; hierin bestond de wijsheid van de Ouden.