Nga veprat e Swedenborg

 

Parajsa dhe ferri #1

Studioni këtë pasazh

/ 603  
  

1. Zoti, duke folur në praninë e dishepujve të Tij për përfundimin e epokës, që është periudha e fundit e kishës, 1 thotë, afër fundit të asaj që Ai parashikon për gjendjet e saj të njëpasnjëshme në lidhje me dashurinë dhe besimin: 2

“Menjëherë pas mjerimit të atyre ditëve ‘Dielli do të errësohet, hëna nuk do ta lëshojë dritën e vet, yjet do të bien nga Parajsa e trupat Në Parajsë do të lëkunden . Atëherë do të duket në Parajsë shenja e Birit të njeriut; atëbotë të gjitha fiset e dheut do qajnë dhe do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi rretë në Parajsë me fuqi dhe me madhëri të madhe . Ai do t’i dërgojë engjëjt e vet me bori të madhe për t’i bashkuar të zgjedhurit e tij nga katër anët e botës, prej njërit skaj të Parajsat në tjetrin (Mateu 24:29-31).

Ata që i kuptuan këto fjalë sipas kuptimit të shkrimit nuk kanë besim tjetër përveç se gjatë asaj periudhe të fundit, e cila quhet gjykimi përfundimtar, të gjitha këto gjëra do të ndodhin ashtu siç përshkruhen në kuptimin e mirëfilltë, d.m.th. , se dielli dhe hëna do të errësohen dhe yjet do të bien nga Parajsa, se shenja e Zotit do të shfaqet në Parajsë dhe Ai Vetë do të shihet në rretë, të ndjekur nga engjëjt me bori; dhe për më tepër, siç është parathënë kudo tjetër, se i gjithë universi i dukshëm do të shkatërrohet dhe më pas do të krijohet një Parajsë i ri me një tokë të re. I tillë është mendimi i shumicës së popullatës në kishë në ditët e sotme. Por ata që besojnë kështu janë injorantë për fshehtësitë që fshihen në çdo thellësi të Fjalës. Sepse në çdo veçori të Fjalës ka një kuptim të brendshëm që trajton gjërat shpirtërore dhe Parajse, jo gjërat natyrore dhe të kësaj bote, siç trajtohen në kuptimin e shkronjës. Dhe kjo është e vërtetë jo vetëm për kuptimin e grupeve të fjalëve, është e vërtetë për çdo fjalë të veçantë. 3 Sepse Fjala është shkruar vetëm nga korrespondenca, 4 deri në fund që mund të ketë një kuptim të brendshëm në të paktën të veçantë për të. Se çfarë është Ai kuptim mund të shihet nga gjithçka që është thënë dhe treguar për të në Arcana Coelestia; edhe nga citatet e mbledhura nga ajo vepër në shpjegimin e Kalit të Bardhë për të cilin flitet në Apokalipsë. Është sipas këtij kuptimi që duhet kuptuar ajo që thotë Zoti në fragmentin e cituar më sipër në lidhje me ardhjen e Tij në rretë në Parajsë. "Dielli" atje që duhet të errësohet nënkupton Zotin në lidhje me dashurinë; 5 "hënën" Zotin në lidhje me besimin; 7 "shenja e Birit të njeriut në Parajsë" manifestimi i së vërtetës Hyjnia; "fiset e tokës" që do të vajtojnë, të gjitha gjërat që kanë të bëjnë me të vërtetën dhe të mirën ose me besimin dhe dashurinë; 8 "ardhja e Zotit në rretë në Parajsë me fuqi dhe lavdi" prania e Tij në Fjalën, dhe zbulesa, 9 "re" që nënkuptojnë kuptimin e shkronjës së Fjalës, 10 dhe "lavdi" kuptimin e brendshëm të Fjalës; 11 "engjëjt me bori dhe zë të madh" nënkuptojnë Parajsën si burim të së vërtetës Hyjnia. 12 E gjithë kjo e bën të qartë se këto fjalë të Zotit nënkuptojnë se në fund të kishës, kur të mos ketë më dashuri, dhe rrjedhimisht asnjë besim, Zoti do të hapë kuptimin e brendshëm të Fjalës dhe zbulojnë arkanën e Parajsës. Arkana e zbuluar në faqet në vijim lidhet me Parajsën dhe ferrin, si dhe me jetën e njeriut pas vdekjes. Njeriu i kishës në këtë datë nuk di pothuajse asgjë për Parajsën dhe ferrin ose për jetën e tij pas vdekjes, megjithëse të gjitha këto çështje janë paraqitur dhe përshkruar në Fjalën; dhe megjithatë shumë nga ata që kanë lindur brenda kishës refuzojnë të besojnë në to, duke thënë në zemrat e tyre: "Kush erdhi nga ajo botë dhe na tha?" Prandaj, që një frymë e tillë mohimi, e cila mbizotëron veçanërisht me ata që kanë shumë urtësi të kësaj bote, të mos infektojë dhe prishë edhe të thjeshtët në zemër dhe të thjeshtët në besim, më është lejuar të shoqërohem me engjëj dhe të flas me ta. si njeriu me njeriun, edhe për të parë çfarë ka në qiej dhe në xhehennem, dhe kjo për trembëdhjetë vjet; kështu që tani nga ajo që kam parë dhe dëgjuar, më është lejuar t'i përshkruaj këto, me shpresën se injoranca mund të ndriçohet dhe mosbesimi të zhduket. Një zbulesë e tillë e menjëhershme jepet në këtë ditë, sepse kjo është ajo që nënkuptohet me Ardhjen e Zotit.

[REFERENCAT E AUTORIT ARCANA COELESTIA.]

Fusnotat:

1. [Fusnota e Swedenborg] Sekretet Qiellore 4535, 10622.

2. [Fusnota e Swedenborg] Mateu 24, Mateu 25, në lidhje me përfundimin e epokës dhe ardhjen e Tij, dhe shkatërrimin e njëpasnjëshëm të kishës dhe gjykimin përfundimtar, shpje gohen në parathëniet e kapitujt 26-40 të Zanafillës (Sekretet Qiellore 3353-3356, 3486-3489, 3650-3655, 3353-3489, 3897-3901, 4056-4060, 4229-4231, 4332-4335, 4422-4424, 4635-4638, 4661-4664, 4807-4810, 4807-4810, 5063-5071).

3. [Fusnota e Swedenborg] Si në tërësinë ashtu edhe në veçoritë e Fjalës ka një kuptim të brendshëm ose shpirtëror (1143, 1984, 213, 2333, 2395, 2495, 4442, 9048, 9063, 9086).

4. [Fusnota e Swedenborg] Fjala është shkruar vetëm nga korrespondenca dhe për këtë arsye çdo gjë dhe të gjitha gjërat në të kanë një kuptim shpirtëror (1404, 1408-1409, 1540, 1619, 1659, 1709, 1783, 1783, 2900, 9086).

5. [Fusnota e Swedenborg] Në Fjalën dielli" nënkupton Zotin në lidhje me dashurinë dhe si pasojë dashurinë për Zotin (1529, 1837, 2441, 2495, 4060, 4696, 7083, 10809).

1529-1530, 2495, 4060, 4696, 7083).

7. [Fusnota e Swedenborg] Në Fjalën "yjet" nënkuptojnë njohuritë e së mirës dhe të së vërtetës (2495, 2849, 4697).

8. [Fusnota e Swedenborg] "Fiset" nënkuptojnë të gjitha të vërtetat dhe të mirat në kompleks, pra të gjitha gjërat e besimit dhe dashurisë (3858, 3926, 4060, 6335).

9. [Fusnota e Swedenborg] Ardhja e Zotit nënkupton praninë e Tij në Fjalën dhe zbulesën (3900, 4060).

4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8106, 8781, 9430, 9430, 10551, 10574).

4809, 5922, 8267, 8427, 9429, 10574).

12. [Fusnota e Swedenborg] Një "trombe" ose "bri" nënkupton të vërtetën Hyjnore në Parajsë dhe e zbuluar nga Parajsa (8815, 8823, 8915) ; dhe "zëri" ka një kuptim të ngjashëm (6971, 9926).

/ 603  
  

Many thanks to Novi Jerusalem (Balkans) for the permission to use this translation.

Nga veprat e Swedenborg

 

Arcana Coelestia #8815

Studioni këtë pasazh

  
/ 10837  
  

8815. 'And the voice of a trumpet extremely loud' means a celestial state which was round about. This is clear from the meaning of 'the voice (or sound) of the trumpet' as the truth of celestial good, 'the voice' being truth and 'a trumpet' celestial good, as above in 8802. The reason why a celestial state which was round about is meant is that the Divine in heaven is in the middle or inmost part, that is, the highest part there. But heaven as occupied by angels lies round about or outside, that is, below; for what is round about is also outside, and what is outside is also below. God's truth itself in heaven is meant by 'voices and lightnings'; but celestial or angelic truth linked to the Divine, which is the truth below or round about, is meant by 'the voice of a trumpet'. Similarly in Zechariah,

Jehovah will appear over them, and His arrow will go forth like lightning; and the Lord Jehovih will sound a blast on the trumpet, and move forward in storms of the south. Zechariah 9:14.

And in David,

God has gone up with a blast, Jehovah with the voice of a trumpet. Psalms 47:5

'A blast' stands for the truth of spiritual good, 'the voice of a trumpet' for the truth of celestial good.

[2] Divine Truth passing through heaven is also meant by the trumpets on which the angels blasted in Revelation 8:2, 6-8, 12-13; 9:14. God's truth from heaven was represented too by the seven trumpets on which the seven priests blasted before the Ark or in front of Jehovah when the walls of the city of Jericho fell down, Joshua 6; and also by the trumpets with which the three hundred men accompanying Gideon made a noise around the camp of Midian, Amalek, and the Sons of the East, Judges 7. The reason why the trumpets achieved that effect was that they represented God's truth passing through the heavens. This truth is such that it perfects the good but destroys the evil. It perfects the good because they receive Divine Good present within Truth, but it destroys the evil because they do not receive Divine Good present there. 'The walls of Jericho' meant the falsities that defended evils, and 'Midian, Amalek, and the Sons of the East', around whose camp Gideon's three hundred men blasted on their trumpets, meant those immersed in evils and in falsities arising from them

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.