HEMELSE VERBORGENHEDEN in de Heilige Schrift of het Woord van de Heer ONTHULD allereerst die in Genesis waaronder de wonderbaarlijkheden gezien in de geestenwereld en in de engelenhemel

door EMANUEL SWEDENBORG

‘Zoekt eerst het rijk Gods en Zijn Gerechtigheid, en alle dingen zullen u toegeworpen worden.’ Mattheüs 6:33

EERSTE DEEL

De hemelse Verborgenheden die in de Heilige Schrift of het Woord van de Heer onthuld zijn, staan in de verklarende paragrafen, genoemd: de INNERLIJKE ZIN van het Woord. Over de aard van die zin leze men wat daarvan uit ondervinding is aangetoond, nr. 1767-1777, nr. 1869-1879;

en bovendien in de tekst van het werk zelf: nr. 1-5, 64-66, 167, 605, 920, 937, 1143, 1224, 1404, 1405, 1408, 1409, en einde van 1502, 1540, 1659, 1756, 1783, 1807.

De Wonderbaarlijkheden, die gezien zijn in de geestelijke wereld en in de engelenhemel, zijn geplaatst in paragrafen voor en na elk hoofdstuk.

DE INHOUD VAN DIT EERSTE DEEL

1. De opwekking van de mens uit de dood en zijn ingang in het eeuwige leven, nr. 168-181.

2. De ingang van de wederopgewekte in het eeuwige leven, nr. 182-189.

3. Vervolg; de ingang van de mens in het eeuwige leven, nr. 314-319.

4. Van welke aard dan het leven van een ziel of van een geest is, nr. 320-323.

5. Enige voorbeelden wat geesten in het lichaam gedacht hebben over de ziel of de geest, nr. 443-448.

6. De hemel en de hemelse vreugde, nr. 449-459.

7. Het vervolg van de hemel en de hemelse vreugde, nr. 537-546.

8. Vervolg van de hemel en de hemelse vreugde, nr. 547-553.

9. De gezelschappen die de hemel vormen, nr. 684-691.

10. De hel, nr. 692-700.

11. De hellen van degenen die hun leven in haat, wraaklust en wreedheid hebben geleefd, nr. 814-823.

12. De hellen van degenen die hun leven met overspel en ongeremde lust hebben doorgebracht; ook de hellen van de bedriegers en heksen.

13. De hellen van de gierigaards; dan het vuile Jeruzalem en de rovers in de woestijn; ook de volkomen vuile hellen van degenen die helemaal tijdens hun leven in beslag zijn genomen in het najagen van pleziertjes, nr. 938-946.

14. Andere hellen, die van de vorige zijn onderscheiden, nr. 947-970.

15. Verwoesting, nr. 1106-1113.

16. De Oudste Kerk, die Mens of Adam genoemd wordt, nr. 1114-1129.

17. De mensen vóór de vloed, die vergaan zijn, nr. 1265-1272.

18. De ligging van de Grootste Mens en de plaats en afstand in het andere leven, nr. 1273-1278.

19. Vervolg over stand en plaats en over afstand en tijd in het andere leven, nr. 1376-1382.

20. De innerlijke gewaarwording van geesten en engelen en de sferen in het andere leven, nr. 1383-1400.

21. Vervolg over de innerlijke gewaarwording en sferen in het ander leven, nr. 1504-1520.

22. Het licht waarin de engelen leven, nr. 1521-1534.

23. Vervolg over het licht waarin de engelen leven, hun paradijzen en woningen, nr. 1619-1633.

24. De taal van de geesten en de engelen, nr. 1634-1650.

25. Vervolg over de taal van de geesten en de engelen, nr. 1757-1764.

26. De Heilige Schrift of het Woord, dat Goddelijke dingen verbergt, en voor de goede geesten en de engelen zichtbaar zijn, nr.1767-1777.

27. Vervolg van de heilige Schrift of het Woord, nr. 1869-1879.

28. Enkele bijzonderheden over geesten en engelen in het algemeen, nr. 1880-1885.

605. DE INNERLIJKE ZIN.

Er wordt nu gehandeld over de vorming van de nieuwe Kerk, welke Noach wordt genoemd, en van wie de vorming wordt beschreven door de ark, waarin dieren van elk soort zijn opgenomen; maar eer deze nieuwe Kerk kon bestaan, moest de mens van de Kerk, zoals dat gewoonlijk geschiedt, noodwendig verscheidene verzoekingen doorstaan, welke beschreven worden door het oprijzen, het schommelen en het stilliggen van de ark op de wateren van de vloed; en tenslotte dat hij een waarlijk geestelijk mens is geworden, en bevrijd, door het ophouden van de wateren en vele andere dingen die volgen. Iemand, die alleen aan de letterlijke zin blijft hangen, kan dit niet zien, hier voornamelijk om deze reden, dat alles in een historisch verband is gebracht, en een voorstelling als van een historisch feit wekt; maar toentertijd bestond de schrijfwijze, welke hun het welgevalligst was, hierin, dat alles in vertegenwoordigende typen werd ingekleed en deze historisch samengevoegd werden, en hoe beter deze historische volgorde samenhingen, des te meer kwam het met hun aard overeen, want in die oude tijden legde men zich niet zo op de wetenschappen toe als men heden ten dage doet, maar men wijdde zich aan diepe gedachten, waaruit zulke voortbrengselen sproten; hierin bestond de wijsheid van de Ouden.

1114. GENESIS – TIENDE HOOFDSTUK

De Oudste Kerk, welke Mens of Adam werd genoemd. De engelen en geesten, of de mensen na de dood, kunnen allen die zij in de wereld gekend hebben en van wie zij gehoord hebben, wie zij ook maar verlangen, ontmoeten, hen als tegenwoordig zien en met hen spreken, wanneer de Heer het toestaat; en wat wonderlijk is, zij verschijnen op hetzelfde ogenblik en zijn ten volle tegenwoordig. Zij mogen dus niet alleen met vrienden spreken die elkaar meestal aantreffen, maar ook met hen die zij achtten en eerden. Door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer was het mij vergund, niet alleen te spreken met hen, die ik gekend had toen zij in het lichaam leefden, maar ook met hen, die in het Woord boven de anderen in roem uitblinken; voorts ook met hen, die van de Oudste Kerk waren, van die Kerk, welke Mens of Adam wordt genoemd, evenals met enigen, die tot de Kerken na haar behoorden, en dat opdat ik weten zou, dat onder de namen in de eerste hoofdstukken van Genesis alleen Kerken werden verstaan, en voorts opdat ik weten zou, van welke aard de mensen van de Kerken toentertijd waren. Wat nu volgt, is dus datgene, wat mij van de Oudste Kerken is te weten gegeven.